Ja. Ty. Na zawsze My.

Nasza przygoda rozpoczęła się 18 lipca 2005 roku. Ja jako głupiutki jeszcze podlotek, nieśmiała szara myszka zakochałam się w Nim. On jako znający swoją wartość, pewny siebie mężczyzna zakochał się we mnie. Początkowo koniec wakacji miał być finałem naszej znajomości, ale żadne z nas nie potrafiło się rozstać. Już wtedy czuliśmy, że jesteśmy sobie przeznaczeni.

Widywaliśmy się codziennie, coraz bardziej przywiązując się do siebie i tworząc pierwsze harmonijne plany na przyszłość. Wspólne wycieczki, wypady w góry, wakacje - najpierw Kołobrzeg, poźniej Povljana, Simuni, Dedinki, Eger, Puck i Zakopane. Lata mijały, a my byliśmy wciąż nierozerwalnie razem. Przychodziły radości, które chętnie ze sobą dzieliliśmy, niestety też smutki, a my wciąż dla Ciebie wsparciem. 

13.08.2011 r. - to data, która na zawsze pozostanie w naszych sercach - nasz ślub. Piękny słoneczny dzień, krople letniego deszczu i tęcza w tle zwiastująca nasze szczęście. Ja w bieli z lokami na głowie, zdenerwowana, a nawet roztrzęsiona. On w czerni - ciepły, spokojny i opanowany jak zawsze. Jak u jego boku mogłabym się dłużej bać?

Mężulku mój, bardzo Cię kocham!! I jestem Ci ogromnie wdzięczna za Twoją bezcenną pomoc w domu i w opiece nad Helenką. Wiem, że Cię złości moje poświęcenie blogowi, ale czuję, że jest to moje miejsce na ziemi i potrzebuję chociażby takiego kontaktu ze światem zewnętrznym. Żeby nie zatracić się zupełnie... Kocham Cię!

A dla Was moi kochani czytacze z okazji Walentynek prezent specjalny. Zdjęcia z początków mojej i męża znajomości.

Mam nadzieję, że prezent przypadł do gustu.

Kochajcie się, całujcie, przytulajcie i pieszczochajcie.

Enjoy <3

Ciesze się, że mogłam ugościć Cię w swoim "Zatracającym się" świecie. 

Będzie mi bardzo miło przeczytać kilka Twoich słów pozostawionych w komentarzu.